Anamın Ekmeğine Kuru Ayranına Duru Demem

Ana babayı beğenmemek, onlara saygısızlık etmek, zaten insanlıkla bağdaşmaz.

Önümüze ikram edilmiş olan ekmeğe "kuru", ayrana "duru" demek; bu nedenle sofrayı terketmek, ana babaya saygısızlıktır. Sofraya yenmek için bunlar getirildiğine göre, başka bir yiyecek yok anlamını ifade eder. Eğer olsaydı zaten kuru ekmek yerine taze, çıtır çıtır ekmek getirilmez miydi? Ve su gibi ayranın yerine daha güzel köpüklü bir ayran konmaz mıydı?

Ana babaların fakirliğinden, evinde bir şey olmamasından utanan kişiler elbette vardır. Bazı insanların aileleri çok varlıklıdır ve sofralarında onlarca gıda bulabilir. Her gün değişik elbiseler giyerler ve dolaşırlar. Bol bol para harcalar. Bunları gördükçe, aşağılık duygusuna kapılabilenler olmaktadır. Giderek ana babalarını sevmez duruma düşerler.

Böylelerinin davranışları çok ama çok yanlış bir tutumdur. Biraz düşünme kapasiteleri olsa idi, hiçbir insanın ana babanın isteyerek fakirliği seçmeyeceklerini anlamaları an meselesi olabilirdi. Fakirlik toplumsal düzensizliklerin sonucu ortaya çıkan bir durumdur. Bu düzensizlik ve toplumsal kişisel adaletsizlikten dolayı bu suçu ana babaya reva görmek hiç hoş karşılanmaz. 

Anne ve babalarımızın bizlere hazırladığı imkanları ve Allah'ın verdiği nimetleri beğenmiyorsak, onlara, ağız bükeceğimize otorup düşünmek daha mantıklı olmaz mıydı? Bu imkanları genişletmenin,  yollarını bulmak için çaba sarfetmek lazım gerektir.