
Sözler errorlu firar ettirir beyne,
Kalbindeyim evet hemde karanlığın kalbinde.
Sesler ne kadar fazla hiçbir şey duymuyorum.
Bir okyanus ortasında sen, bense dibe batmış bir gemi.
Aradıkça kaybolan, geldikçe giden,
Anlamsız gözüken bu sözlerde ki karmaşa.
Yan yana gelen bu harflerde sen,
Karanlık içinde tek bir cümlede olmayan ben.
Aydınlığın ötesinde görünen bana koşan,
Karanlığın ta içinde sana coşan,
Sen bana giden ben sana duran,
Adımlarında hızlılık fakat yerinde sayan.
Çıkılmaz bir kısır döngü az bekle....
Ben sana hızla giden sen bana gerileyen.
her adımda uzaklaşan sen mi yoksa ben mi?
Giden mi, gelen mi, yoksa koşan mı duran mı?
Sen bir yelkovan ben ise akrep..
Dön dolaş evreni bul beni durduğum yerde..
Saniyelerde milyar seneler gizli sen bana kaçarken.
Milyon saatlerde ben sana dururken.
Hayır! bu kayboluşta bocalayan sadece biz.
Arafta asılı kaldık, milyon senelerde sadece siz,
Kimin hayali bu kaybeden beni sende seni bende bizi bizde,
Hayalin içinde saklı kaldık, sen, ben ve biz.
Ne garip değil mi? Sözler de bizler saklı,
Sen, ben birde biz, bu üçlünün neresinde bizler.
Karanlıkta olan, Aydınlığın ötesinde! Ya bu kabusa sokan bizi.
Reset atsak yada format hata kodu neydi sahi?
Üç Bilinmeyenli Denklem de biz.
Sen, beni bende bizi bilmeyen siz.
Gün ağarmaya başlarken her yer sessiz,
Bakma sen onlara ne yapsan yersiz.
Nöron gecikti algılar zayıf
Cevapsız sorular karmaşıklarda sualsiz.
Binlerce sözler kulaklarımda anlamsız.
Bir çift göz bakışlar manasız.
Bu bir rüya olmalı fakat hangisi?
Senin rüyan da mı bu ben?
Benim rüyamda mı bu sen?
Bizim rüyamızdaki biz mi?
Rüya içinde milyonlarca rüyalarda ben,
Binlerce saniyede geçen onlarca senelerde sen,
Her cümle beni sana seni bana götüren biz mi?
Bilmem bu kaçıncı rüya uyanmak için hangisinden başlasak.
Bir çıkış gördüm sanki ta orada ama uzakta,
Bu sefer sensin hah işte orada ama çok yakında.
Aydınlık içinde karanlıklar içinde karmaşa iç içe pek yanımda.
Çıkışa adımlarım hızlandı oda ne ilerledikçe gerileyen bir kabus.
Milyonlardaki rüyanın kaçındayız saydın mı?
Yanımdaysan uzaktaki sen kim?
Uzakti sen, peki yakınımda ki ben mi?
Adımlarım ters yöne hızlanırken bana gelen sen mi yoksa ben mi?
Hayır! Biz yerimizde sayıyoruz adımlarımız aynı eksende tekrar eden ritim.
Ne yaklaşan var ne uzaklaşan. Ne ileri nede geri giden. Hepsi donuk.
Ne sen varsın ne ben ne de biz. Aydınlığın karanlığında sönük.
Sen bendeki hayal, ben sendeki hayal bizde kaybolan labirent.
Çıkılmaz sokakların köşe başlarında,
Her yerde farklı yüzler hepsi aynı!
Korkunun esaretinde cesaretimiz saklı.
Dar sokaklar da hayallerimniz hapis kaldı.
İF
Hiç yorum yok: