Gecenin Hüznü

Bir gecenin hüznünde gördüm buğulu gözlerini,
Kızgın kumlarda bir kar tanesi kadardı ömrün.
Gözlerimin karanlığıında kayboluşunda unuttum seni,
Sırılsıklam seni özlüyorum, bir damla seni düşürdüm toğrağa,
Bir gül filizlendi kan beyaz, dikenlerine aşık bi çare,
Heyt bu şiir mi? yazı mı? Ne sandın sen bu nu?
Sandığının ötesinde her harfte gizli seni sakladım hadi bulsana seni,
Bir tozlu çerçeve binlerce sene öncesinden seni bekleyeni
Tek bir harf seni tümünde bir eksik yok eder seni karmaşa sözlerde,
Oldu mu? seni hapsettim bir çerçeveye içinde sadece biz olmayan,
Unutmuşum evet! Kalbini ekledim onu da bir kalp yarısı sen yarısı ben olan biz.

Mahir  Ahmet Yıldırım..