Yaşayanların ve Ölmüşlerin Marksizmi

Marx felsefesinin  garip bir yazgısı olmuştur. Marx'ın, içinde felsefesini anlattığı temel eseri, 1844'de yazılmış olan "FELSEFE VE POLİTİK EKONOMİ ET DE PHILONUSCRİTS DECONEMİE POLİTİQUE ET DE PJILOSOPHİE" İlk olarak, yarım yüzyıla yakın bir süre sonra, 1932'de Marx'ın ölümünden yaklaşık elli yıl sonra onrjinal Almanca metinleri yayınlandı. Yabancılaşmış iş üzerine olan en önemli bölüm çıkartılmış. olarak Fransızcaya 1937'den öncei Rusçaya (Stalin'in ölümünden sonra) 1955'ten önce çevrilmedi. İngilizce ilk basımı  1959'da Amerika'da ilk basımı ise 1961'dedir. 1932'den önce, Alman ideolejisi birkaç dağınık felsefi parçanın ve bir iki kitapçığın dışında Marksist felsefe ya bilinmiyordu ya da Marx'ın büyük oranda basitleştirilmiş ekonomi kitabında çıkarılıyordu. 


Politik ekonominin bu ağırlığı, erken kuramcıların Marksizmin, Marx'ın sıkı takipçisi Paul Lafargue'ın ifadesiyle; "ekonomik bir deterinizm" olduğu sonucuna vardıkları gibidir. Bu tarz yorum, bizzat Marx'ın; Marksizm buysa eğer, ben Marx, Marksist değilim" demesine neden oluyordu.

Rusya'da marteryalizm tarihi üzerine denemeler ve tarihin materyalist gelişimi üzerine denemesinden etkin marteryalizm üzerine yazdığı kitabına kadar Plehanov, 18. yüzyıl Fransız tipinde (Holbach'ınki gibi)bir materyalizm  anlamında, Feurbach'ın Rus takipçisi Çernişevşki'nin felsefesinin saptırır. Düşünncesiyle oldukça etkili olmuş olan Lenin, onunla birlikte marteryalizm ve ampirik eleştricilikde  pozitivizm ve mantıksal ampirizm arasında yarı yol kat etmiş bir bilim kuramına karşı savaşı sürdürür. Sonu batı felsefesinin son düşkünlüklerine varacak olan bu eğilime karşı Lenin, bütün gücüyle karşı koyar  Fakat bunu materyalizm ve idealizmi boşu boşuna karşı karşıya getiren Descartes'çı  geleneğin içinde yapar. Materyalizmle devrimi bir araya getirir.  ( Hobbes materyalizminin daha çok sert bir tutuculuğa bağlı olduğu İngiltere için olduğu kadar, Saint Just'ün dediği gibi, 18. yüzyıl Fransız materyalizm geleneğinin Jakobenlerin iradeci  teizmine karşı,  Jironden ideolojisinin başkaldırısı olduğu  Fransız  devrimi için olarak da yanlıştır. Bu tarihsel bakış açısının Lenin'i bir yansıma olduğu şeklinde  zararlı teorisini poitivizmle kirlenmesine yol açacaktır.

Yine de Bernstein'in opportunizmi uyandıran yavan evrimciliğe karşı verdiği savaşta kendi zamanında henüz yayınlanmamış olan  1844 elyazmalarından habersiz Lenin iradeci devrim anlayışının ruhunda nesnel koşullar  tarafından taşınmış değildir. Çünkü Lenin, Kautsky'nin körükörüne Marksizmine, inanıyordu.


Kaynak >>   20. Yüzyıl biyografisi (Roger Garaudy) - Fecr