Ölümü Hatırlamak (Deniz Taşkan)

Her nefesin sonu ölüm. Her saltanatın sonu ölüm. Her acının yada mutluluğun sonu ölüm. Her sorunun cevabı, her cevabın sonu ölüm. Şu fani hayatta neyle meşgul olursan ol nihayeti ölümdür. Kelime aynı olsada manası herkese göre farklıdır. Kimine göre sonsuz bir azab, kimine göre ebedi bir mutluluk.

Ve insan aldandı. Her gün ölümü gördüğü halde kendini ebedi zannetti. Oysa ki herşey fani ve bir gün elinden çıkıp gidecek. Ah o doymak bilmeyen nefis, gerçekten büyük bir düşman. Devletlerin başında durupta koltuğunu vermemek için insanları katledenler. Hiç geçmişe bakmazlarmı? Nice firavunlar, nemrutlar, karunlar geldi geçtide hiçbirşeyleri onları ebedi kılmadı ya da buradan hiçbirşey götüremediler.

Ve insan aldandı. Hergün televizyonlarda, gazetelerde boy boy çıkanla; ben şöyleyim, ben böyleyim diye böbürleneneler ölüm sizede geldi ve gelecek. O şan, şöhret, şeref, nam, mal, mülk sizide ebedi yapamayacak. Üstad Bediüzzaman ne güzel buyurmuş. "Dünyevi dostlar ve rütbeler ancak kabir kapısına kadardır."

Bu dünyanın herşeyi insanı aldatır. Sende ebedi kalacağını zannedersin. Sen sen ol sakın aldanma. Gaflete düşme, kibirlenme, yeryüzünde böbürlenerek yürüme. Yaratılışını unutma bir zamanlar bir damla suydun. Kendinden haberin yoktu. Rahman seni yokluk aleminden aldı ve varlık alemine koydu. Şimdi bu kendini beğenmişlik niye. Bu caka atmalar, bu tepeden bakmalar niye. Ölümü hiçbir zaman unutma. Kibir tepesinden düşersen dönüşü olmaz bu düşüşün.

Her daim Yunus gibi olmaya bak.

"Sular hep aktı geçti
Kurudu vakti geçti
Nice han, nice sultan
Tahtı bıraktı geçti
Bu dünya bir penceredir
Her gelen baktı geçti."

Yazar Hakkında: Deniz Taşkan İslami konular hakkında kendine  özgü yazılar yazmaktadır. Kendine ait birçok makalesi bulunmaktadır.