Kanaat, "eldekiyle yetinmek, olana rıza göstermek, imkanları idareli, dikkatli ve ölçülü kullanabilmektir. Tamahkarlıktan ve ihtirastan uzak durmaktır. Kanaat, bir yönüyle tasarrufa, riayet etmek, bir yönüyle de israftan sakınmaktır. Zenginliğin adıdır kanaat. Kainatın Efendisi şöyle buyurmuştur: "Asıl zenginlik malın çokluğu değil, kalp zenginliğidir."
Allah katında makbul, ahirette faydası olan ve övgüye layık zenginlik, mal çokluğundan ibaret olan zenginlik değildir. Asıl zenginlik, mal çokluğu veya yokluğuna bakılmaksızın - kalbin kanaat duygusu üzere bulunmasıdır.
Kalbi zengin olanlar hayatta daima müsterih yaşarlar. Kendilerini kötü ihtiraslara kaptırmazlar.
Kanaatsiz kimse, geçimi yerinde olmayandan daha çok rahatsız, huzursuz ve mutsuzdur. Çünkü o, ne kazansa tatmin olmayacak, dünyayı yese de doymayacak, elde ettiklerine şükretmek asla aklına gelmeyecektir. Zira o, sonsuza dek açtır.
Allah'ın verdiğine kanaat etmemek ve razı olmamak, insanı hırsa ve sonu gelmez tatminsizliğe sürükler. İşte varlık içinde yokluk böylece başlar. Şunu ifade edelim ki insanın tabiatında doyumsuzluk ve açgözlülük, tamah ve hırs vardır.
Doyumsuzluk manevi bir hastalıktır. Bu hastalığın ilacı kanaattir. Hırs ve tamah canavarını kanaat zincirine vurmaktan başka çare yoktur. Aslında hırsa gerek yok. Zira taksimat yapılmıştır. Hem hırs rızkı da artırmaz. Yüce Allah bu konuda şu kesin hükmünü bildirmiştir:
"Dünya hayatında onların maişetlerini aralarında biz taksim ettik" (Zuhruf 43/32)
Bu sebeple mümin hırstan ve ihtirastan uzak durmalıdır. Başkasının elindekine göz dikmemelidir. Kalp zenginliğinin mal zenginliğinden daha üstün olduğunu bilmelidir. Verdiği bunca nimetlerden dolayı Rabb'ine şükretmektir.
Yazar: Siraceddin Önlüer
Kaynak >> Kırk Hadiste Müslüman Şahsiyeti [ Semerkand ]
ads
Hiç yorum yok: