Henüz okul yıllarındaki ilk kitap ve ilk röportajlarımdan birisi, belki de ilki ceylan çalışkan'ın öksüz yavrusu minin ve masum Nuran'la olmuştu. Ceylan çalışkanın İstanbul Bakırköy yolunda acı bir trafik kazasında vefat ettiği günlerde gazeteler bir haber yazıyordu. Bu gazete havadisinde şunlar yazıyordu:
"Bağdat çöllerinde avcılar ceylanlarla, ceylan hayatı yaşayan bir çocuk yakaladılar, terbiye etmek üzere yanlarına aldılar."
"Çalışkanlar hanedanının asil mensuplarından Mehmed Çalışkan henüz 14 - 15 yaşlarında yavrusunun elinden tutmuş, Emirdağının kutlu misafirinin hanesine getirmişti; tanıtıp, ellerini öpüp, dualarını almak istemişti. Üstad ise:
"Bu masum yavru zeki ve çalışkana benziyor. Bunun için evvela benden iman dersi alsın, sonra da yüksek mekteplerde tahsil yapsın! diye buyurarak, geleceğin bu şehit çocuğunu nur terbiyesine almıştı.
Ceylan çocuğa ilk dersi, sıdk ve dopruluk üzerine vermişti:
"Daima doğru olacaksın.
Hiç yalan söylemeyeceksin."
Sana bir milyon lira verirler, sen bana ihanet edebilirsin, fakat ismin ebediyyen kötü anılır!
Hiçbir zaman sadakattan ayrılmayacaksın.
Dersinden sonra, Ceylan çocuk, bu sultan üstadın hizmetinde koşmaya başlamıştı. İlk sıralarda not aldığı mektup ve dersleri kendi evlerine götürüp daktiloya çekiyordu. Bu işin zorluğu üzerine, hoca kendisine: "Yavrum bu iş böylece zor oluyor, ben sana 15 günde İslam yazısını öğreteceğim." demiş ve gerçekten de dediği gün içinde, öğretmişti.
Daha sonraki gelen günlerde Ceylan Çalışkan'ın askerlik zamanı olmuştu. Askerliği Siirt'e çıkmıştı.
Küçük yaşlarda Üstadına manevi bir evlat olan ceylan çalışkan, hiçbir kimsenin yapmadığı ve yapamayacağı latifeleri, şakaları yapıyordu.
Üstad bir gün arabayla kırlara hava almak, tefekkür etmek için giderken, soför olarak arabayı kullanan ceylan çalışkan radyoyu açmıştı. Radyoda ise türküler çalıyordu. Arabanın önünde olan Mustafa Sungur ise bu şarkı türkü çalan radyoyu öfkeyle kapatmak istiyordu. Ama gene ceylan çalışkan hiç aldırmıyordu ve radyoyu kapattırmıyordu. Mücadele neticesinde ceylan çalışkan radyoyu kapatmıştı. İşte tam bu sırada, dışarıdaki dağları, bağları temaşa eden nurlu hoca dönerek: "Ceylan radyoyu niçin kapattın? Radyoyu aç da Sungur dinlesin! demişti. Daha sonra "Nur aleminin anahtarı" ismindeki kitapta bulunan şaheser nurlu dersleri vermişti. Radyonun hava zerreleri hiç karıştırmayacak, yüzler istasyonlardaki neşriyatı havanın çok uzaklara kadar nasıl götürdüğünü ve bunun Allah'ın kudretiyle olduğunun dersini vermişti "Kardeşlerim, ben sizin dinlediğiniz gibi dinlemiyorum. "diyerek yine bir iman Kur'an dersi vermişti.
Yine bir gün Ceylan Çalışkan bir manevi evlat olduğu için bir yaramazlık yapmıştı. Nur Üstad ise elinde bulunan küçük değnekle dövmüştü. Sopadan müteessir olan ceylan çocuk, bir köşeye çekilerek, küskün vaziyette oturuyordu. Bu sırada üstadı kendisine hitaben: "Ceylan, ben size bugün baklava alacağım, yemeniz için!.."
Zeki ceylan anında cevabını ulaştırmıştı: "Ben bugün oklava yedim üstadım!"
Yazar: Necmeddin Şahiner
Hatıralarda Bediüzzaman - Vural Yayıncılık
ads
Hiç yorum yok: