Nasrettin Hoca, yaz günü damda yatıyormuş. Karısı, şundan bundan yakınmaya başlamış. Hocanın tepesi atmış:
- E, bıktım senin şu dırdırından, diye yataktan fırlamış. Uykunun verdiği sersemlik ile damda olduğunu biran unutarak yürümeye koyulmuş. Tabi bundan dolayı biraz sonra kendini yerde bulmuş. Damdan düşmüş. Can havliyle sızlanmaya başlamış. Komşuları ise koşup heme hocanın yanına gelmişler.
- Aman Hocam, bunda bağrılacak ne var? Biz de bir şey oldu sandık, demişler.
Hoca olayı küçük gören komşularına sormuş:
- İçinizde hiç damdan düşen var mı?
- Yok, diye karşılık alınca,
- Öyleyse, benim acımı anlayamazsınız, demiş. Çünkü ancak damdan düşen, damdan düşenin halini bilir.
Oldukça doğru bir yaşanmış olay ve sözler. Fakat iyi bir konumda olan kötü durumda olanın halini kolay kolay anlamaz.
ads
hocanın her fıkrasında bir mesaj ve eğitim yatar cok güzeldi
YanıtlaSilOldukça doğru bir yaşanmış olay ve sözler. Fakat iyi bir konumda olan kötü durumda olanın halini kolay kolay anlamaz. çok doğru bir söz
YanıtlaSil