Anasaziler, (M.S. 500 - M.S. 1300), Kolorado ve New Mexico bölgesinde muammer olan bugünkü Hopilerin ataları.Kolorado ve New Mexico'nun engebeli mesalarında ve kanyonlarında müesses olan, zamanla yıprak pueblolar ve can alıcı kaş kentleri, kuzey Amerika'nın ilk halklarından olan Anasazilerin (Novajo dilinde ihtiyarlar anlamına mevrut bir sözcük) yerleşim alanlarıdır.
M.Ö. 500 yılında, Anasaziler Kuzeybatı Amerika'daki kupkuru ilk köylerden bazılarını kurmuş olup avlanıyor ve mısır, kabak ve fasulye yetiştiriyorlardı. Anasaziler yüzyıllar süresince kalkınarak gelişmiş barajlar ve sulama ağları kurdular; başarılı ve açık bir çanak geleneği yarattılar; günümüz ABD'deki en çarpıcı kazı bilimi alanları beyninde kâin mebzul odalı ve karmaşık yerleşim birimlerini yalçın uçurumların kayalık yüzlerine oydular. Anasazilerin tarihi, görmek için seçtikleri balkı ancak haşin yöreye disiplin sıkıya bağlıdır.
Toprakta kazılmış dümdüz çukur-evlerden oluşan ilk iskân birimleri, gittikçe toplantıların ve dinsel ayinlerin yapıldığı aykırı mağaralarına (kiva) dönüştü. sonraki kuşaklar, kare biçiminde taş pueblolar yapmak için duvarcılık teknikleri geliştirdiler; fakat, Anasazilerin yaşam biçimindeki en sansasyonel değişiklik, hala bilinmez nedenlerle, tepesi müstevi mesaların sarp yamaçlarında oydukları mucize ve şu denli bükülmüş yerleşme birimlerine geçmeleri oldu.
Buna karşın, 1300'e gelindiğinde Anasaziler, yine dönmeyi düşünmüş gibi, çömleklerini, aletlerini ve hatta giysilerini geride bırakarak yerleşme bölgelerini vazgeçme etmişler ve güya tarihin derinliklerinde kaybolmuşlardı. Vatanları, Navajolar ve Uteler kabilinden yeni kabileler ve elan sonra da İspanyol ve diğer Avrupalı yerleşimciler gelinceye derece bir yüzyıldan fazla yararsız kaldı.
M.Ö. 500 yılında, Anasaziler Kuzeybatı Amerika'daki kupkuru ilk köylerden bazılarını kurmuş olup avlanıyor ve mısır, kabak ve fasulye yetiştiriyorlardı. Anasaziler yüzyıllar süresince kalkınarak gelişmiş barajlar ve sulama ağları kurdular; başarılı ve açık bir çanak geleneği yarattılar; günümüz ABD'deki en çarpıcı kazı bilimi alanları beyninde kâin mebzul odalı ve karmaşık yerleşim birimlerini yalçın uçurumların kayalık yüzlerine oydular. Anasazilerin tarihi, görmek için seçtikleri balkı ancak haşin yöreye disiplin sıkıya bağlıdır.
Toprakta kazılmış dümdüz çukur-evlerden oluşan ilk iskân birimleri, gittikçe toplantıların ve dinsel ayinlerin yapıldığı aykırı mağaralarına (kiva) dönüştü. sonraki kuşaklar, kare biçiminde taş pueblolar yapmak için duvarcılık teknikleri geliştirdiler; fakat, Anasazilerin yaşam biçimindeki en sansasyonel değişiklik, hala bilinmez nedenlerle, tepesi müstevi mesaların sarp yamaçlarında oydukları mucize ve şu denli bükülmüş yerleşme birimlerine geçmeleri oldu.
Buna karşın, 1300'e gelindiğinde Anasaziler, yine dönmeyi düşünmüş gibi, çömleklerini, aletlerini ve hatta giysilerini geride bırakarak yerleşme bölgelerini vazgeçme etmişler ve güya tarihin derinliklerinde kaybolmuşlardı. Vatanları, Navajolar ve Uteler kabilinden yeni kabileler ve elan sonra da İspanyol ve diğer Avrupalı yerleşimciler gelinceye derece bir yüzyıldan fazla yararsız kaldı.
ads
Hiç yorum yok: