Sahabenin Ehl-i Beyt Sevgisi

ads

ads

Eşi benzeri görülmemiş fedakarlıkla Hz. Peygamber'e (s.a.v) teslimiyet gösteren, uğrunda mallarını ve canlarını seve seve feda eden ashap, Resulullah'ın (a.s.v) ehli beytine de sevgi ve saygıda asla kusur etmemişlerdir. Ashab-ı Kiram, her hayırlı işte olduğu gibi ehli beyti sevmede, onlara gerekli ihtimamı gösterme ve iltifatta bulunma hususunda da bizlere örnek olmuşlardır.

Bütün sahabe Ehli Beyte sevgi ve saygıda gerekli hassasiyeti göstermiştir. Sadece Hazreti Muhammed Mustafa (sallallahu aleyhi ve sellem)'in birinci derecedeki akrabalarına değil, bunların neslinden gelenlere de aynı hassasiyetle yaklaşmışlardır. Nitekim bir seferinde ashabın büyüklerinden ve aynı zamanda ilimde mümtaz bir şahsiyet olan Zeyd b. Sabit (r.a) bir cenaze namazı kıldıktan sonra, tam atına bineceği sırada Hz. Peygamber'in (s.a.v) amcası Abbas'ın oğlu Abdullah (r. anhüma), Zeyd b. Sabit'in (r.a) ilmine olan saygısından ona hürmeten atının üzengisinden tutmuştu. Bunu gören Zeyd (r.a),

- Ey Resulullah'ın (s.a.v) amcasının oğlu, lütfen böyle yapma, üzengiyi bırak demişti. Abdullah b. Abbas da (r.a),

- Biz alimlerimize karşı böyle davranmakla emir olunduk, deyince, Zeyd b. Sabit (r.a) hemen onun elini öpmüş ve, 

- Bizde Resulullah'ın (s.a.v) Ehli Beytine karşı böyle davranmakla emir olunduk, demişti. 

Abdullah b. Ömer (r.a) Kâbe'nin gölgesinde oturuyordu. Bir ara Hz. Hüseyin'in (r.a) geldiğini görünce,

"Bugün göl ehline dünya ehlinden sevimli olan budur" dedi.

İbn Mesud (r.a), "Âl-i Muhammed'e bir gün sevgi beslemek, bir sene nafile ibadetten hayırlıdır" (Deylemi, Firdevsü'l Ahbar, nr 2543)

Yazar: S. Mübarek Erol

Kurtuluş Gemisi - ehl-i beyt [ Semerkand ] - Pozitif Dağıtım. S,  55, 56

ads