Allah Tâlâ insanın yüreğine ruh aleminden bir gönül yani bir kalp yerleştirmiştir. Bu gönlün bilmek, tanımak, istemek, sevmek gibi özellikleri vardır. Bu gönlün yaratılışına layık olan, kendisini yaratanı bilmek, O'nu sevmek, rızasına kavuşmayı arzu etmek, Allah (c.c.)'ın rızasına kavuşmanın yolu olan Peygamber Efendimiz Hazreti Muhammed Mustafa (sallallahu aleyhi vesellem)'e her bakımdan tabi olmak ve O'ndan başka her şeyden alakayı kesmektir.
Böyle bir Gönül'e sahip olmayan kimse insan suretinde bir mahluktur. Böyle bir saadetten mahrum olan kimse kesinlikle hastadır. Bunun ilacı ise gafletten uyanıp pişman olmak, af ve mağfiret edilmesi için Allah (celle celalühu)'a yalvarmaktır. Gaflet, hakkı unutmaktır, bunun ilacı ise zikirdir. Zikir kalbin uyanmasıdır. Bu özel bir çaba, azim ve terbiye ister ve bu işin ahirete kalmaması gerekir.
Her daim bizler ahiretten önce hazırlık yapmamız gerekir. Ve gaflet uykusundan bir önce uyanmamız gerekir. Gaflet ile devam edersek yolumuza sonumuz hüsrandır. Zira yukarıda bahsedildiği gibi zikir insanı gafletten uyandırır. Allah'ı anan kalp diridir, uyanıktır. Zikirden yoksun insanın kalbi ise hastalanmış ve ölmüştür.
Kalp vücudumuzun en önemli bir parçasıdır. Kalp durmadığı sürece ruh kalpten çıkmaz. Ve vücudumuzda ki bu et parçası o kadar önemli ki zikir ile dolu kalp aydınlık, canlı, hastalıktan kurtulmuş ve dünyanın süslü aldatmacasından uzaklaşmıştır.
İnsan Allah'ı zikretmeye başladığı zaman kalp yeniden hayat bulur kendine gelir ve böyle devam edilirse zamanla kalp Allah Allah demeye dahi başlar ve ölüm anında insan o durum esnasında ne kadar bildiği olursa olsun isterse dünyanın en büyük alimi, allamesi olsun unutur ancak kalbi hasta olmayan, diri olan kalp, kendini Allah'a adamış, zikre adamış insanın kalbi Allah Allah der ve beyin her şeyi unutup dil çaresiz kaldığı zaman işte o zaman kalp son nefeste'de dahi zikir halinde olur. Her ne kadar beyin daha önemli gibi görünse de kalbin en önemli olduğu buradan da anlaşılmaktadır. Beyin ölümü gerçekleşen insan bir süre hayatta kalabiliyor ancak kalbi duran kişi için bu söz konusu değildir.
Bir önceki yazımız "Benlik Kiri" okumak için ilgili bağlantıdan sayfamıza gidebilirsiniz.
Böyle bir Gönül'e sahip olmayan kimse insan suretinde bir mahluktur. Böyle bir saadetten mahrum olan kimse kesinlikle hastadır. Bunun ilacı ise gafletten uyanıp pişman olmak, af ve mağfiret edilmesi için Allah (celle celalühu)'a yalvarmaktır. Gaflet, hakkı unutmaktır, bunun ilacı ise zikirdir. Zikir kalbin uyanmasıdır. Bu özel bir çaba, azim ve terbiye ister ve bu işin ahirete kalmaması gerekir.
Her daim bizler ahiretten önce hazırlık yapmamız gerekir. Ve gaflet uykusundan bir önce uyanmamız gerekir. Gaflet ile devam edersek yolumuza sonumuz hüsrandır. Zira yukarıda bahsedildiği gibi zikir insanı gafletten uyandırır. Allah'ı anan kalp diridir, uyanıktır. Zikirden yoksun insanın kalbi ise hastalanmış ve ölmüştür.
Kalp vücudumuzun en önemli bir parçasıdır. Kalp durmadığı sürece ruh kalpten çıkmaz. Ve vücudumuzda ki bu et parçası o kadar önemli ki zikir ile dolu kalp aydınlık, canlı, hastalıktan kurtulmuş ve dünyanın süslü aldatmacasından uzaklaşmıştır.
İnsan Allah'ı zikretmeye başladığı zaman kalp yeniden hayat bulur kendine gelir ve böyle devam edilirse zamanla kalp Allah Allah demeye dahi başlar ve ölüm anında insan o durum esnasında ne kadar bildiği olursa olsun isterse dünyanın en büyük alimi, allamesi olsun unutur ancak kalbi hasta olmayan, diri olan kalp, kendini Allah'a adamış, zikre adamış insanın kalbi Allah Allah der ve beyin her şeyi unutup dil çaresiz kaldığı zaman işte o zaman kalp son nefeste'de dahi zikir halinde olur. Her ne kadar beyin daha önemli gibi görünse de kalbin en önemli olduğu buradan da anlaşılmaktadır. Beyin ölümü gerçekleşen insan bir süre hayatta kalabiliyor ancak kalbi duran kişi için bu söz konusu değildir.
Bir önceki yazımız "Benlik Kiri" okumak için ilgili bağlantıdan sayfamıza gidebilirsiniz.
ads
Hiç yorum yok: