"Kim insanların en güçlüsü olmak isterse Allah'a tevekkületsin."
Tevekkül, "sebeplere tevessül edip imkanlarını seferber ettikten ve tedbirini alıp kendine ait olan vazifeyi yaptıktan sonra neticenin hayırlı ve bereketli olmasını Yüce Allah'tan istemek ve akıbetinin keyfiyetini O'na bırakmaktır.
İnsan daima birine güvenme ve dayanma, birinden destek alma, diğer bir ifade ile tevekkül etme ihtiyacı duyar. İşte bu noktada Kur'an "Tevekkül edenler yalnız Allah'a tevekkül etsinler" (İbrahim 14/12) uyarısını yapmıştır. "Müminler Allah'a tevekkül etsinler" (Al-i İmran 3/122-160; İbrahim 14/11); "Eğer mümin iseniz Allah'a tevekkül ediniz" (Maide 5/23; Yunus 10/84) ayetleri de özellikle iman edenleri tevekkül konusuna doğru hedefe yönlendirmektedir.
Neden "Allah'a tevekkül" bu kadar önemlidir? Çünkü Allah'ın dışında başvurulabilecekler de tevekkül ihtiyacındandır. Onlar da bir şekilde güvenecek sığınacak, ümit bağlayacak bir varlıpa muhtaçtırlar. Bu sebeple, güvenleri boşa çıkmayacak ve tevekküle layık tek varlık yüce Allah'tır. Ayrıca Allah'a tevekkül eden bir kimse, diğerlerine ihtiyaç duymaz. Nitekim Cenab-ı Hak şöyle buyurmaktadır: "Allah kuluna yetmez mi? (Zümer 39/36); "Bir kimse Allah'a tevekkül ederse Allah ona kafidir" (Talak 65/3). Yine Allah'a tevekkül, ilahi bir emirdir. Bu nedenle mümin, nefsine ve kendisi gibi fani varlıklara değil, Yüce Allah'a güvenmeli ve O'na tevekkül etmelidir.
Allah Teala kudret ve hikmet sahidir. O, kudret sıfatının bir tezahürü olarak birtakım şeyleri ortaya koymuştur. Hikmet sıfatının gereği olarak da birtakım şeyleri icra etmektedir. Her şey O'nun elindedir. Mümin, içine düştüğü zor durumlarda çözüm için şu ayetlere bakmalıdır:
"Eğer Allah sana bir zarar dokundursa, bu zararı kendisinden başka giderecek hiçbir güç yoktur. Şayet sana bir hayır dokundursa, O'nun ihsanını çevirecek hiç kimse yoktur." (En'am 6/17); "Yeryüzünde hiçbir canlı yoktur ki rızkı Allah'a ait olmasın." (Hüd 11/6) Hz. Muhammed (s.a.v.) Efendimiz bu hususa işaret ederek şöyle buyurmuşlardır:
"Allah'a tam tevekkül etseydiniz, kuşların rızkını verdiği gibi size de gönderirdi. Kuşlar, sabahları mideleri boş ve aç gider. Akşam mideleri dolmuş, doymuş olarak dönerler."
O halde mümin bütün işlerin başı ve sonu yüce Allah'ın takdiriyle gerçekleştiğini ve gerçekleşeceğini, O'nun iradesi dışında bu alemde hiçbir şeyin olmadığını ve olmayacağını bilmeli ve inanmalıdır. İşte bu inanç kişiyi iman hakikatine ulaştırır, tevekkül halini kazandırır. Bu da kula Allah sevgisini ve dostluğunu kazandırır. Nitekim yüce Allah, "Allah elbette tevekkül edenleri sever" (Al-i İmran 3/159) buyurmuştur. Cenab-ı Hak bir kimseyi severse bu onun kurtuluş ve zafere ulaşması demektir. Zira sevilen, azap edilmez, uzaklaştırılmaz, rahmet ve cemalden mahrum edilmez.
Tevekkül ederek hak Teala'nın sevgisine ve dostluğuna mazhar olan kimseye muhtaç olmaz. Nitekim, "Kim Allah'a tevekkül ederse Allah ona yeter" (Talak 65/3) buyrulmuştur.
Yazar: Siraceddin Önlüer
Kırk Hadiste Müslüman Şahsiyeti [ Semerkand ]
İnsan daima birine güvenme ve dayanma, birinden destek alma, diğer bir ifade ile tevekkül etme ihtiyacı duyar. İşte bu noktada Kur'an "Tevekkül edenler yalnız Allah'a tevekkül etsinler" (İbrahim 14/12) uyarısını yapmıştır. "Müminler Allah'a tevekkül etsinler" (Al-i İmran 3/122-160; İbrahim 14/11); "Eğer mümin iseniz Allah'a tevekkül ediniz" (Maide 5/23; Yunus 10/84) ayetleri de özellikle iman edenleri tevekkül konusuna doğru hedefe yönlendirmektedir.
Neden "Allah'a tevekkül" bu kadar önemlidir? Çünkü Allah'ın dışında başvurulabilecekler de tevekkül ihtiyacındandır. Onlar da bir şekilde güvenecek sığınacak, ümit bağlayacak bir varlıpa muhtaçtırlar. Bu sebeple, güvenleri boşa çıkmayacak ve tevekküle layık tek varlık yüce Allah'tır. Ayrıca Allah'a tevekkül eden bir kimse, diğerlerine ihtiyaç duymaz. Nitekim Cenab-ı Hak şöyle buyurmaktadır: "Allah kuluna yetmez mi? (Zümer 39/36); "Bir kimse Allah'a tevekkül ederse Allah ona kafidir" (Talak 65/3). Yine Allah'a tevekkül, ilahi bir emirdir. Bu nedenle mümin, nefsine ve kendisi gibi fani varlıklara değil, Yüce Allah'a güvenmeli ve O'na tevekkül etmelidir.
Allah Teala kudret ve hikmet sahidir. O, kudret sıfatının bir tezahürü olarak birtakım şeyleri ortaya koymuştur. Hikmet sıfatının gereği olarak da birtakım şeyleri icra etmektedir. Her şey O'nun elindedir. Mümin, içine düştüğü zor durumlarda çözüm için şu ayetlere bakmalıdır:
"Eğer Allah sana bir zarar dokundursa, bu zararı kendisinden başka giderecek hiçbir güç yoktur. Şayet sana bir hayır dokundursa, O'nun ihsanını çevirecek hiç kimse yoktur." (En'am 6/17); "Yeryüzünde hiçbir canlı yoktur ki rızkı Allah'a ait olmasın." (Hüd 11/6) Hz. Muhammed (s.a.v.) Efendimiz bu hususa işaret ederek şöyle buyurmuşlardır:
"Allah'a tam tevekkül etseydiniz, kuşların rızkını verdiği gibi size de gönderirdi. Kuşlar, sabahları mideleri boş ve aç gider. Akşam mideleri dolmuş, doymuş olarak dönerler."
O halde mümin bütün işlerin başı ve sonu yüce Allah'ın takdiriyle gerçekleştiğini ve gerçekleşeceğini, O'nun iradesi dışında bu alemde hiçbir şeyin olmadığını ve olmayacağını bilmeli ve inanmalıdır. İşte bu inanç kişiyi iman hakikatine ulaştırır, tevekkül halini kazandırır. Bu da kula Allah sevgisini ve dostluğunu kazandırır. Nitekim yüce Allah, "Allah elbette tevekkül edenleri sever" (Al-i İmran 3/159) buyurmuştur. Cenab-ı Hak bir kimseyi severse bu onun kurtuluş ve zafere ulaşması demektir. Zira sevilen, azap edilmez, uzaklaştırılmaz, rahmet ve cemalden mahrum edilmez.
Tevekkül ederek hak Teala'nın sevgisine ve dostluğuna mazhar olan kimseye muhtaç olmaz. Nitekim, "Kim Allah'a tevekkül ederse Allah ona yeter" (Talak 65/3) buyrulmuştur.
Yazar: Siraceddin Önlüer
Kırk Hadiste Müslüman Şahsiyeti [ Semerkand ]
ads
Hiç yorum yok: