- Şaziment
- Söyle.
- Bu senin kardeşin Ersin bizim Gülendam'la konuşuyor galiba.
- Yok ya, sana öyle geliyordur.
- Bak bunlar genç! Böyle görüşmek olmaz! Birbirlerini seviyorlarsa ön ayak olalım, evlendirelim derim. Hem arada ablam, eniştem var. Ersin ciddiyse gidip istemek lazım.
- Ya o kendisi bilir.
- Şaziment, o fasulyeyi kırmayı bırakıp bana bir bakar mısın?
- Ben kırmasam sen mi kıracaksın fasulyeyi? Ersin'i evlendirmeyi düşüneceğine bir ev almayı düşünsen acaba nasıl olur Heyhat bey, ha?
- Tamam kır kır fasulyeyi sen, devam et.. Bu 'level'i biliyorum ben! Buradan sağ çıkmam.
- Nereye gidiyorsun lafı yarıda bırakıp?
- Gidip çamaşır makinesini seyredeceğim.
- Aa, neden?
- Çamaşır dönüyor ya, denedim, on beş dakika seyredince deşarj oluyorsun.
- Ya tamam, senin zorunla aldım, ama makine derviş bir arkadaş çıktı. O döndükçe ben sakinliyorum. Huu!
- Yani Heyhat! Beyaz eşyadan cezbeye kapılan da görmedim ha! Maşallah!
- Sırtıma alıp taşımışım, dengesini bulsun diye ayaklarına ayar vermişim, o kadar emeğimiz var! O kadar kirlimizi alıyor, dönüyor döndürüyor, içini dışını pak edip geri veriyor. Tekke gibi mübarek! Hayranım, itiraf ediyorum. Sıkmaya geçmeden gidip katılayım zikrine...
- Bak orada cezbeye kapılıp bağırıyorsun, konu komşu ne oluyor diye merak ediyor.
- Cereyana kapıldı dersin. Çamaşır makinesinden elektrik alıyor dersin. Çok merak eden gelir halkaya dahil olur.
- Ya Heyhat! Senin dışarıda gideceğin bir çamaşırhane filan yok mu?
- Bu defa kırdığın fasulye değildi Şaziment, dikkat et!
- He, kalbini mi kırdım? Al bir daha kırayım!
- Bu fasulyeyi sofraya koyacaksın, öyle gelişi güzel kırıyon ama!
- Evet, ne var ki?
- "Kalp kırarak aş pişmez, lezzet olmaz" diyorlar.
- Pişer pişer! Çok pişirdik biz! Yağını salçasını güzelce koydun muydu tadından parmaklarını yersin.
- Doğru diyorsun, yoğurt da var mı?
- He var. Asuman'ın yoğurt getireceği tutmuş, mantı da var. Anlamıyorum ki kızın bu mantı sevdası nereden çıktı? Ama çok güzel mantı. Akşam yersin.
- Şaziment, bir abla olarak Ersin'le Gülendam'ın evlenmesine karşı mısın sen?
- Sizin aileden bir evlilik yeter bence! Hem enişten, Asuman dururken Gülendam'ın evlenmesine izin verir mi? Vermez!
- Ne alakası var yahu? Kontenjan mı var sizin sülalede? Bizim sülaleden evlenme kotası mı var? Bir sizden bir bizden karşılıklılık, mütekabiliyet olarak bak meseleye. Hem Asuman Gülendam'dan büyük ama bir yaş var aralarında, kız okuyacağım diye de tutturdu. O evlenmiyor diye Gülendam'ın suçu ne?
- Bakalım ablan kızını benim kardeşime vermek isteyecek mi?
- Aha, eski defter açıldı!
- Açılır tabi, ablan bizim evlenmemize az burnunu sokmadı.
- Şaziment ya, onlar hep bir yanlış anlama! Niye unutmuyorsun, geride bırakmıyorsun?
- Gelinliğimi yıkayıp çektiren o değil mi? Kına gecesinde ithal ucuz kına alıp alerji olmama sebep olan?... Düğün pastasına benim adım yerine senin eski nişanlının adını yazdıran o değil mi? Düğün fotoğrafçısının makinesini kıran, akrabalarımızı yer yok diye alt kattaki başkasının düğününe sepetleyen ablanın yaptıklarını mı unutayım istiyorsun?
- Hiçbirini mi unutmadın ya? Ama çok değişti ablam.
- Ben aradığımda telefonunda "Kill Bill'in müziği çalıyor ama!
- Ya onu Asuman yapmıştır. Şakacı kız.. Gözünü seveyim, bilmez ablam o telefonu kullanmayı.
- Ya, bilmez tabi. Aynı "WhatsApp" grubunda olduğumuzu unutup arada beni çekiştiriyor ama! Hepsi burada kayıtlı.
- Şaziment, canım karıcığım.
- Ne?
- Ama sen kazandın bak, bir ömür yanındayım artık.
- Niye sevinemiyorum acaba? İstemediğimiz ürünü geri verebiliyor muyuz?
- Aşk olsun Şaziment, aşk olsun!
- Ya tamam tamam, küsme! Ablandan bahsedince cinlerim tepeme çıktı. Bir de fasulye kırarken insan şiddetleniyor mu nedir? Kimi arıyorsun?
- Kardeşin Ersin'i... Yeğenimin yanında görürsem bacaklarını kırarım onun!
- Ya bırak şu telefonu, al şu fasulyeyi kır.
Yazar: Ferzan Topatan
{Semerkand} Aylık tasavvufi dergi - yıl 17 - sayı 201 - Eylül 2015
- Söyle.
- Bu senin kardeşin Ersin bizim Gülendam'la konuşuyor galiba.
- Yok ya, sana öyle geliyordur.
- Bak bunlar genç! Böyle görüşmek olmaz! Birbirlerini seviyorlarsa ön ayak olalım, evlendirelim derim. Hem arada ablam, eniştem var. Ersin ciddiyse gidip istemek lazım.
- Ya o kendisi bilir.
- Şaziment, o fasulyeyi kırmayı bırakıp bana bir bakar mısın?
- Ben kırmasam sen mi kıracaksın fasulyeyi? Ersin'i evlendirmeyi düşüneceğine bir ev almayı düşünsen acaba nasıl olur Heyhat bey, ha?
- Tamam kır kır fasulyeyi sen, devam et.. Bu 'level'i biliyorum ben! Buradan sağ çıkmam.
- Nereye gidiyorsun lafı yarıda bırakıp?
- Gidip çamaşır makinesini seyredeceğim.
- Aa, neden?
- Çamaşır dönüyor ya, denedim, on beş dakika seyredince deşarj oluyorsun.
- Ya tamam, senin zorunla aldım, ama makine derviş bir arkadaş çıktı. O döndükçe ben sakinliyorum. Huu!
- Yani Heyhat! Beyaz eşyadan cezbeye kapılan da görmedim ha! Maşallah!
- Sırtıma alıp taşımışım, dengesini bulsun diye ayaklarına ayar vermişim, o kadar emeğimiz var! O kadar kirlimizi alıyor, dönüyor döndürüyor, içini dışını pak edip geri veriyor. Tekke gibi mübarek! Hayranım, itiraf ediyorum. Sıkmaya geçmeden gidip katılayım zikrine...
- Bak orada cezbeye kapılıp bağırıyorsun, konu komşu ne oluyor diye merak ediyor.
- Cereyana kapıldı dersin. Çamaşır makinesinden elektrik alıyor dersin. Çok merak eden gelir halkaya dahil olur.
- Ya Heyhat! Senin dışarıda gideceğin bir çamaşırhane filan yok mu?
- Bu defa kırdığın fasulye değildi Şaziment, dikkat et!
- He, kalbini mi kırdım? Al bir daha kırayım!
- Bu fasulyeyi sofraya koyacaksın, öyle gelişi güzel kırıyon ama!
- Evet, ne var ki?
- "Kalp kırarak aş pişmez, lezzet olmaz" diyorlar.
- Pişer pişer! Çok pişirdik biz! Yağını salçasını güzelce koydun muydu tadından parmaklarını yersin.
- Doğru diyorsun, yoğurt da var mı?
- He var. Asuman'ın yoğurt getireceği tutmuş, mantı da var. Anlamıyorum ki kızın bu mantı sevdası nereden çıktı? Ama çok güzel mantı. Akşam yersin.
- Şaziment, bir abla olarak Ersin'le Gülendam'ın evlenmesine karşı mısın sen?
- Sizin aileden bir evlilik yeter bence! Hem enişten, Asuman dururken Gülendam'ın evlenmesine izin verir mi? Vermez!
- Ne alakası var yahu? Kontenjan mı var sizin sülalede? Bizim sülaleden evlenme kotası mı var? Bir sizden bir bizden karşılıklılık, mütekabiliyet olarak bak meseleye. Hem Asuman Gülendam'dan büyük ama bir yaş var aralarında, kız okuyacağım diye de tutturdu. O evlenmiyor diye Gülendam'ın suçu ne?
- Bakalım ablan kızını benim kardeşime vermek isteyecek mi?
- Aha, eski defter açıldı!
- Açılır tabi, ablan bizim evlenmemize az burnunu sokmadı.
- Şaziment ya, onlar hep bir yanlış anlama! Niye unutmuyorsun, geride bırakmıyorsun?
- Gelinliğimi yıkayıp çektiren o değil mi? Kına gecesinde ithal ucuz kına alıp alerji olmama sebep olan?... Düğün pastasına benim adım yerine senin eski nişanlının adını yazdıran o değil mi? Düğün fotoğrafçısının makinesini kıran, akrabalarımızı yer yok diye alt kattaki başkasının düğününe sepetleyen ablanın yaptıklarını mı unutayım istiyorsun?
- Hiçbirini mi unutmadın ya? Ama çok değişti ablam.
- Ben aradığımda telefonunda "Kill Bill'in müziği çalıyor ama!
- Ya onu Asuman yapmıştır. Şakacı kız.. Gözünü seveyim, bilmez ablam o telefonu kullanmayı.
- Ya, bilmez tabi. Aynı "WhatsApp" grubunda olduğumuzu unutup arada beni çekiştiriyor ama! Hepsi burada kayıtlı.
- Şaziment, canım karıcığım.
- Ne?
- Ama sen kazandın bak, bir ömür yanındayım artık.
- Niye sevinemiyorum acaba? İstemediğimiz ürünü geri verebiliyor muyuz?
- Aşk olsun Şaziment, aşk olsun!
- Ya tamam tamam, küsme! Ablandan bahsedince cinlerim tepeme çıktı. Bir de fasulye kırarken insan şiddetleniyor mu nedir? Kimi arıyorsun?
- Kardeşin Ersin'i... Yeğenimin yanında görürsem bacaklarını kırarım onun!
- Ya bırak şu telefonu, al şu fasulyeyi kır.
Yazar: Ferzan Topatan
{Semerkand} Aylık tasavvufi dergi - yıl 17 - sayı 201 - Eylül 2015
ads
Hiç yorum yok: