Cimrilik aslında bir hastalık olarak değerlendirilmeli. Şayet ben öyle görüyorum. Kısıtlamak, tasarruf etmek, az harcamak ve bunun gibi şeyler cirmrilikten değildir. Ve daha iyidir. Sebep ise israftan kaçmak veya o kişinin maddi imkanlarının fazlasına yetmemesidir.
Allah Tâlâ isrâ Sûresinin 100. âyetinde buyurmaktadır:
"Onlara deki: Eğer siz Rabbim'in rahmet hazinelerine sahip olsaydınız, vermekle tükenir korkusuyla onu elinizde tutardınız. Doğrusu insan çok cimridir."
İnsanlar evet gerçekten çok cimridir. Üstelik bu cimrilik hastalık derecesine kadar gelip bir kuruş dahi harcamamaya ve onu biriktirmeye ve serveti çoğaltmak için uğraşarak zamanını harcarlar. Ve ne yazıktır ki, kazandığı paraları harcayamadan veya doğru yola sarf edemeden ölüp gider ve miras olarak geride kalanlara kalır onlarda ya hayır işler ya o parayla şer işlerler. Ve asıl mal, mülk sahibinin hiçbir işine yaramamıştır o servet. Ancak o kişinin psikolojisi ile düşünür olursak aslında o kişi parası arttıkça mutlu oluyordur. Ve bir bakıma paraya bağlanma hatta onsuz yapamam gibi kavramlar ortaya çıkabilmektedir.
Hiç harcama yapmadan yıllarca biriken servet o kişiyi harcamasa dahi mutlu ettiğini düşünüyorum ve bu yüzden harcamanın onuna zevk yerine acı vereceğini düşünüyorum. Belki de bu yüzden cimri insanlar kuruşlarını dahi harcamaz, hatta harcayamaz. En sonunda tek başına öbür dünyaya gider ve geride kalanlara miras olarak kalır. Buradan karlı çıkan geride kalanlardır. Cimriyi insanı kimse sevmez ama ne yazıktır ki birçok insan çok cimridir. Cömert insanlar vardır ve oldukça da fazladır. Hepsi cimridir diyemeyiz. Ama genel anlamda cimrilik insanın tabiatında vardır. Yani belki ufak tefek şeyleri insanlara verebilirsiniz, harcamalar yapabilirsiniz ancak diyelim 1 binanız var ve 40 dairesi var işte o zaman cömert mi cimrimi insan anlaşılır sadece bir katını bir garibana, evsize veya sokakta kalan kişiye verse çok güzel olur ama bu kişi o kadar büyük serveti cimrilikle elde etti. Çünkü vermez oradan kira geliri gelecek ve kesilmesini istemez. Hatta en azından evi tamamen vermese bile ev derken daireyi kastediyorum, en azından bir süre kalmasına müsade etse onu da yapacağını hiç sanmam. Eve zarar verir endişesi ile bunu gerçekleştiremez. Allah hepimizi cömert eylesin.
Ancak şahit olduğum insanlar vardır. Eli çok açık ve cömert hep harcarlar ama paraları bitmez onlar harcadıkça Allah daha çok verir. Ve hem hayır işlemiş olurlar hemde bu güzel huylardandır. Şahit olduğum olay ise bir kaç tane tahmini 3 tane dairesi olan bir kişi evini sokakta kalmış birine verdi ve kira bedeli istemedi. İşte bu cömertliğin en babasıdır bence. Böyle insanlarımız da elbette var.
Cimrilik dediğim gibi hastalıktır. Bundan bir an önce kurtulmak lazım ve kendimizi mala, mülke, servete kaptırmamak lazım. Bu dünyayı isteyen bu dünyayı alır ahireti isteyen ahireti alır ve ikisi kesinlikle bir arada olmaz. Bu dünyayı seven ahiretini kaybeder. Ahireti seven ise bu dünyadan mutlaka vazgeçmelidir. Yani belki malı, mülkü olabilir ama asla ve asla ona gönül bağlamaması gerekir ve hak yolunda İslam adına Allah'ın verdiği malı harcaması icap eder. Allah hepimizi bu kullardan eylesin. Amin.
Halbuki Allah (c.c.)'ın kudreti sonsuzdur. O, dilediğini hiç yoktan yaratır. İstediği rızkı hiç yoktan var eder. İnsan, Yüce Allah'ın sonsuz cömertliği yanında çok cimridir. Sadece Rahman'ın ahlakı ile ahlâklanmış Peygamberler ve velilerin büyükleri cimrilik sıfatından kurtulmuştur.
Allah Tâlâ isrâ Sûresinin 100. âyetinde buyurmaktadır:
"Onlara deki: Eğer siz Rabbim'in rahmet hazinelerine sahip olsaydınız, vermekle tükenir korkusuyla onu elinizde tutardınız. Doğrusu insan çok cimridir."
İnsanlar evet gerçekten çok cimridir. Üstelik bu cimrilik hastalık derecesine kadar gelip bir kuruş dahi harcamamaya ve onu biriktirmeye ve serveti çoğaltmak için uğraşarak zamanını harcarlar. Ve ne yazıktır ki, kazandığı paraları harcayamadan veya doğru yola sarf edemeden ölüp gider ve miras olarak geride kalanlara kalır onlarda ya hayır işler ya o parayla şer işlerler. Ve asıl mal, mülk sahibinin hiçbir işine yaramamıştır o servet. Ancak o kişinin psikolojisi ile düşünür olursak aslında o kişi parası arttıkça mutlu oluyordur. Ve bir bakıma paraya bağlanma hatta onsuz yapamam gibi kavramlar ortaya çıkabilmektedir.

Hiç harcama yapmadan yıllarca biriken servet o kişiyi harcamasa dahi mutlu ettiğini düşünüyorum ve bu yüzden harcamanın onuna zevk yerine acı vereceğini düşünüyorum. Belki de bu yüzden cimri insanlar kuruşlarını dahi harcamaz, hatta harcayamaz. En sonunda tek başına öbür dünyaya gider ve geride kalanlara miras olarak kalır. Buradan karlı çıkan geride kalanlardır. Cimriyi insanı kimse sevmez ama ne yazıktır ki birçok insan çok cimridir. Cömert insanlar vardır ve oldukça da fazladır. Hepsi cimridir diyemeyiz. Ama genel anlamda cimrilik insanın tabiatında vardır. Yani belki ufak tefek şeyleri insanlara verebilirsiniz, harcamalar yapabilirsiniz ancak diyelim 1 binanız var ve 40 dairesi var işte o zaman cömert mi cimrimi insan anlaşılır sadece bir katını bir garibana, evsize veya sokakta kalan kişiye verse çok güzel olur ama bu kişi o kadar büyük serveti cimrilikle elde etti. Çünkü vermez oradan kira geliri gelecek ve kesilmesini istemez. Hatta en azından evi tamamen vermese bile ev derken daireyi kastediyorum, en azından bir süre kalmasına müsade etse onu da yapacağını hiç sanmam. Eve zarar verir endişesi ile bunu gerçekleştiremez. Allah hepimizi cömert eylesin.
Ancak şahit olduğum insanlar vardır. Eli çok açık ve cömert hep harcarlar ama paraları bitmez onlar harcadıkça Allah daha çok verir. Ve hem hayır işlemiş olurlar hemde bu güzel huylardandır. Şahit olduğum olay ise bir kaç tane tahmini 3 tane dairesi olan bir kişi evini sokakta kalmış birine verdi ve kira bedeli istemedi. İşte bu cömertliğin en babasıdır bence. Böyle insanlarımız da elbette var.
Cimrilik dediğim gibi hastalıktır. Bundan bir an önce kurtulmak lazım ve kendimizi mala, mülke, servete kaptırmamak lazım. Bu dünyayı isteyen bu dünyayı alır ahireti isteyen ahireti alır ve ikisi kesinlikle bir arada olmaz. Bu dünyayı seven ahiretini kaybeder. Ahireti seven ise bu dünyadan mutlaka vazgeçmelidir. Yani belki malı, mülkü olabilir ama asla ve asla ona gönül bağlamaması gerekir ve hak yolunda İslam adına Allah'ın verdiği malı harcaması icap eder. Allah hepimizi bu kullardan eylesin. Amin.
Halbuki Allah (c.c.)'ın kudreti sonsuzdur. O, dilediğini hiç yoktan yaratır. İstediği rızkı hiç yoktan var eder. İnsan, Yüce Allah'ın sonsuz cömertliği yanında çok cimridir. Sadece Rahman'ın ahlakı ile ahlâklanmış Peygamberler ve velilerin büyükleri cimrilik sıfatından kurtulmuştur.
ads
Hiç yorum yok: