Sandığınız gibi olmasını istediniz hep. Ama andığınız gibi oldu. Siz andığınızı doğru sandınız. Aslında siz çoktan yandınız. Daha açıtmadı, yanıyorsunuz bunu fark etmediniz, siz öldünüz, Görülen bir saniyelik an bize. Kaç trilyon seneden beri ruhun çıkamıyor, kalp ölmüş, dil tutulmuş, sadece acı ama ne acı boğazından içeri dikenli telller tüm bedenine yayılmış halde tüm damalar içine giren onlarca dikenler kılcal damar ve tüm vücut ve ruh çekilen bu acı kaç trilyon senede acaba. Seni gömdüler dün gece üstüne yağmur yağdı nasıl bildiler acaba seni iyi mi bilirdik dediler. Ne dedilerse dediler hadi gömün dediler gömdüler seni koydular mezara ağladılar bir kaç gün sonra unuttular sen öldün ya bir saniye görülen bu zaman.
Ölüm anındaki kalkan perdenin ardındaki zaman kaç trilyon seneden beri ruhun daha ayaklarından diz kapağına kadar gelememiş, dikenli bir daldan tülbenti çekiyorlar gibi tarifi imkansız acı içinde acaba kaç milyardan daha uzun sene sonra ruhunu bedenindenh ayırır ölüm meleği, sen o zamanı dünyadaki zaman mı sandın? bize görülen ölüşün bir andaki kısalık. Senin ölüm anında başlayan zaman farkı ile kaç kaç milyar seneden beri ruhunu dikenli tellerin tüm vucudu acıdan çıldırtan bu acı içinde acaba kaç katrilyon ışık yılı daha sürer ruhunun vücudundan ayrılması. Ayaklarından başlayan bu çekilişin her bir çekişinde 100lerce katrilyon ışık senelerince zamana denk gibi sanki ve her bir sene bu çekilişin acısı ile ruhunu teslim etmek istersinde her an o katrilyonlarca senelere denk gelebilircesine o acıyı sen daha ayak uçlarında iken ruhunu her anda farklı ve çoğalarak şiddetlenen acının daha farklı türü ile aynısını yaşarken 565462331 katrilyon ışık yılı ile hesabla artık karnına kadar çekilen ruhun acısı ile vücudun çığrışması acının dahada acıtması ile karnında takıldı 50 milyon sene geçerde gögsüne 14569877 katrilyon ışık yılında ulaşır. Evet sen dün gece öldün ya. Biz seni gömdük bile, ama sen hala ölüyorsun, (öldün) ama ölemiyorsun, sen bizim zaman kavramımızda öldün gömdük gittin de sen hala ölüyorsun.
Ne garip dimi bu nasıl olur diyorsun. Baksana öldüğün o günden beri ölemiyorsun. Daha 646434315125646454666646 katrilyon ışık yılına ve misali zamanlama ile bu kadar zamana ihtiyacın var. Ve sonunda ruh boğaza kadar çekildi ve ölüm meleği ruhunu öyle bir sıktı bu acı ruhunun çıkmasından daha ötesine giden büyük acı. Dur daha bitmedi nereye.. Hiçbir yere. Sen dün gece
öldün biz seni gömdük unuttuk.. Bak yapmur yağdı mezarına. Ve artık mezardasın sorgu melekleri en korkunç şekilde karşında tek başınasın. kafanı çarptın ya işte o tahtaya öldün işte sen o zaman. Bilemem o zaman hangi zaman. Bize daha dün gibi. Sorgu başladı Rabbin Kim? (?) Ee sen bizleyken biliyordun, kim bilmez ki, Peki dilin neden suskun. Yoksa sen Rabbim Allah diyemedin mi? Çok yazık. Bak gördün mü? Bildiğin bir şeyi diyemiyorsun. Allah diyemiyorsun. Topuzu kafana yedin mi, yerin ne kadar dibine göçtün. Mezar seni kaç yüzmilyonsene sıktı bıraktı sıktı bıraktı... Hadi söylesene? Pardon sen daha azapdasın.
Gördün ya gidecein yeri çok mu korkuyorsun sen oradan? Evet bak korkudan korkuyu bile korkutuyorsun? Sorguda birinci soruyu nasıl bilemedin sen? Arapçayı da ile biliyorsun aslında bir çok dilide hadi diyelim her dili. Yazıklar olsun sana
Allah diyemedin. Bak gördün mü? İlmin o kadar çok olduğu halde İlk soruda nakavlt oldun. Bu kadar ilminle kendini bilmeyi unuttun. Sen kendini bilseydin, bilirdin belkide birinci soruyu, ikinciye geçerdi sorgu melekleri, Ama senin ilmin çok baya billiyordun ya ikinci soruda dinin nedir? kem küm bilmiyorum mu? dedin yoksa? Ama biliyordun ya? Bak bildiklerin senin aslında bilemediklerinmiş. Sen daha üç soruyu bilemedin ya bak işte bende bunu bildim. Nasıl iyi mi? Bu sadece bazı durumları anlabilmek için uzunca yazılmış bugünün dersi olarak bizlere yeter... (
iF)
Comments